Obecnie coraz większą uwagę przykłada się do profilaktyki wtórnej po przebytym zawale serca, która ma zapobiegać kolejnym hospitalizacjom pacjentów kardiologicznych. Według wytycznych kardiologii sportowej z 2020 roku w zaleceniach dotyczących powrotu do wykonywania ćwiczeń po ostrym zespole wieńcowym, w pierwszej klasie znajduje się rehabilitacja kardiologiczna oparta na wysiłku fizycznym. Ruch nie tylko pozwala na poprawę profilu lipidowego – zmniejszenie poziomu cholesterolu LDL i zwiększenie frakcji HDL, ale również wpływa na gospodarkę węglowodanową, zmniejszając insulinooporność.
Na początku XVIII wieku typową praktyką przy bólach w okolicy serca był upust krwi (!!!) i długie pozostawanie bez ruchu w łóżku. W dzisiejszych czasach dzięki pracy tysięcy lekarzy i naukowców wiemy już że istnieją metody wykazujące nieporównywalnie większą skuteczność w leczeniu zawału mięśnia sercowego (MI). Ponadto, badacze pokazali, jak istotny jest wysiłek fizyczny w rehabilitacji pacjentów kardiologicznych.
Wpływ wysiłku na serce.
Wraz z gwałtownym rozwojem medycyny w ostatnich latach, przeżywalność pacjentów z przebytym MI stale wzrasta. Obecnie coraz większą uwagę przykłada się do profilaktyki wtórnej, która ma zapobiegać kolejnym hospitalizacjom pacjentów kardiologicznych. Według wytycznych kardiologii sportowej z 2020 roku w zaleceniach dotyczących powrotu do wykonywania ćwiczeń po ostrym zespole wieńcowym, w pierwszej klasie znajduje się rehabilitacja kardiologiczna oparta na wysiłku fizycznym. Ruch nie tylko pozwala na poprawę profilu lipidowego – zmniejszenie poziomu cholesterolu LDL i zwiększenie frakcji HDL, ale również wpływa na gospodarkę węglowodanową, zmniejszając insulinooporność. Odpowiedni program ćwiczeń po MI pozwala na zmianę modyfikowalnych czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, takich jak otyłość czy nadciśnienie tętnicze.
Jakie ćwiczenia wybrać?
Szwedzcy naukowcy z Swedish School of Sport and Health Sciences zrekrutowali ponad 22 tysięcy pacjentów z MI, którzy 6-10 tygodni po zawale i drugi raz 10-12 miesięcy po zawale byli pytani o wykonywaną aktywność fizyczną. Czteroletnie badanie wyraźnie wykazało, że zwiększenie poziomu wysiłku fizycznego w porównaniu z pozostaniem nieaktywnym wiązało się ze zdecydowanie mniejszą śmiertelnością.
Jakie więc ćwiczenia wybrać, by zmniejszyć ryzyko kolejnych pobytów w szpitalu po MI? Poza rehabilitacją kardiologiczną prowadzoną w specjalnych ośrodkach, ważne też jest indywidualne dbanie o ruch. Przede wszystkim powinien on być umiarkowany i stale kontrolowany, by nie osiągnąć odwrotnych do zamierzonych efektów jego wpływu na serce. Dobrym początkiem będą spacery czy na przykład trening na rowerze stacjonarnym. Ciekawym pomysłem będzie także umiarkowany trening w wodzie czy popularny w ostatni czasie nordic-walking. Każdy powinien dobrać odpowiedni poziom ćwiczeń do swojego stanu zdrowia i samopoczucia, w czym może pomóc lekarz.
Nie tylko zdrowie fizyczne
Niezwykle istotna i często pomijana jest istotność tego, by wybrany sposób aktywność sprawiał przyjemność i nie był jedynie uciążliwym obowiązkiem. Odpowiednio dobrany sposób ćwiczeń nie wpłynie wtedy jedynie na samą kondycję serca, ale również na samopoczucie pacjenta i może zapobiec częstej po długiej hospitalizacji depresji. Może ona bowiem odebrać chęci do dbania o swoje zdrowie i wtórnie wpłynąć w sposób negatywny na układ krążenia. Ruch podnosi nastrój, poprawia jakość snu oraz ma pozytywny wpływ na sprawność funkcjonalną osób w starszym wieku.
Leczenie farmakologiczne i inne zalecenia są niezastąpione w powrocie do zdrowia, jednak nie można zapominać również o aktywności fizycznej, która istotnie zmniejsza ryzyko nawrotu MI.
źródło: https://medicalpress.pl/system/pacjent/wysiek-fizyczny-po-zawale-serca